تأثیر روش «تحلیل رفتار کاربردی» بر بهبود عملکرد کودکان اتیستیک ۵ تا ۱۰ ساله مرکز درمانی فرشچیان شهر همدان در سال ۱۳۸۹

هدف کلی پژوهش حاضرتأثیر روش «تحلیل رفتار کاربردی» بر بهبود عملکرد «کودکان اتیستیک شهر همدان»بود که به لحاظ هدف از نوع پژوهش‏های کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کودکان اتیستیک همدان بودکه در مرکز درمانی فرشچیان تحت درمان قرار داشتند. 30 نفر از کودکان مراجعه کننده به این مرکز به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند سپس برای گروه آزمایش درمان به صورت «تحلیل رفتار کاربردی» به مدت 7 ماه و دو روز در هفته و روزانه 5 ساعت به صورت انفرادی انجام گرفت. برای گردآوری داده‏ها، پرسشنامه محقق ساخته‏ای که حاوی مشخصات عمومی پاسخگویان و مشخصات روان‏شناختی (دانش عمومی، توجه، تقلید و خودیاری) بوده است، با اجرای پیش و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده‏ها از روش‏های تحلیل کوواریانس چند متغیره و اندازه‏گیری مکرر استفاده شد. تحلیل متغیرهای وابسته با استفاده از آلفای میزان شدۀ بن فرونی (0125/0) حاکی از تفاوت معنی دار بین دو گروه از لحاظ متغیرهای مختلف (دانش عمومی،توجه، تقلید و خودیاری) بوده است. به منظور بررسی این موضوع که آیا تأثیر اجرای متغیر مستقل در طول زمان دارای ثبات است یا خیر، از آزمون اندازه‏گیری مکرر با آلفای میزان شده بن فرونی (017/0) استفاده شد. نتایج آزمون اندازه‏گیری مکرر برای گروه‏های آزمایش و گواه از لحاظ نمرات پیش آزمون،پس آزمون و پیگیری در متغیرهای مختلف معنی‏داری بود.